Thuismakers
Thuismakers zijn er in vele soorten en maten. Elk mens is uniek. Er is echter één ding dat we allemaal gemeen hebben: ontmoeting. We vinden het fijn om andere mensen te spreken, te zien, te horen. Door elkaar te ontmoeten voelen we ons samen minder eenzaam. Of kunnen we samen iets nieuws oppakken, omdat er een tof idee is om Wageningen nóg mooier te maken. Er kan iets magisch ontstaan als je elkaar ontmoet!
Wil je voordat je een keer langskomt als even kennismaken met een paar Thuismakers?
Kijk dan hieronder eens!
Anika
Jaren geleden werkte Tutku en ik samen bij een café in de stad. Op een bewuste dag, kwam ze daar met een paar vriendinnen euforisch het terras op: 'We hebben een pand!'. Ze vertelden me over het concept van Thuis en ik was meteen enthousiast. Zo werd ik tijdens het schrijven van mijn thesis een graag geziene gast en werd ik ook betrokken als host.
Begin 2021 kreeg ik meerdere keren de tekst: 'er is een vacature bij Thuis, ze zoeken jou!' doorgestuurd. Niet alleen de vacature vond ik fantastisch, maar ook mijn ervaring met de fijne werksfeer bij Thuis zorgde ervoor dat ik solliciteerde. Dit bleek een erg goed besluit.
Ik ben meestal één van de eerste op kantoor. Wanneer mijn collega's langzaam binnendruppelen, staat de grote pot koffie al klaar. In mij schuilt nog steeds de horecamedewerker.
Naast het zetten van koffie, houd ik me bij Thuis voornamelijk bezig met 'Wageningen Doet', waarin ik samen met mijn collega's burgerinitiatieven ondersteun om zo cohesie in Wageningen te versterken. Wageningse inwoners en organisaties ondersteunen en constructief te begeleiden om hun initiatieven in werkelijkheid om te zetten, daar word ik blij van. Op deze manier blijft het echt hun project en geeft het afronden extra voldoening.
Stephan
Een paar jaar geleden las ik een krantenartikel over Thuis. Ik zocht een plek in Wageningen om mensen te ontmoeten of gewoon rustig een boek te lezen. Vijf jaar zijn verstreken en ik ben hier nog steeds een vaste klant. Thuis bleek een plek te zijn waar ik mezelf kan zijn.
Computers beheren, een radiozender uitzenden, presentator zijn of meehelpen op de boekenmarkt: ik heb de afgelopen jaren allerlei taken op me genomen. De verbinding met mensen was altijd het hoofddoel.
Dat geldt ook voor mijn werk op de boekenmarkt. Koffie zetten en een praatje maken met bezoekers; dit zijn de dingen die ik graag doe.
Eerlijk gezegd hou ik niet eens van boeken!
Arantza
Samen met twaalf anderen, zong ik iedere drie weken heel hard en met veel plezier bij een internationaal vrouwenkoor. We repeteerden om de beurt bij elkaar thuis. Je kunt je voorstellen dat dit geen ideale situatie is: dertien zingende vrouwen in een appartement inclusief partner, kinderen, huisdieren etc.
Daarom gingen we op zoek naar een alternatief en zo vonden we Thuis. De tegenprestatie van het gebruiken van de ruimte hoefde geen bedrag in euro's, maar kon ook iets praktisch zijn. Zo ben ik creatieve workshops gaan organiseren en werd ik deel van het Hostteam. Zelfs na het stoppen met het koor, bleef ik een betrokken vrijwilliger.
Toen Thuis door de lockdown dicht moest, was ik bang en verdrietig. Ik snapte niet wat er gebeurde. Mijn kinderen wonen op zichzelf en ik voelde me vaak alleen. Er waren dagen dat ik met niemand praatte. Thuis gaf mij hoop in die eenzame periode: er werd een belpiramide georganiseerd waardoor je iedere dag iemand spreekt en er werd online vergaderd.
Hierdoor ging ik steeds meer ondernemen en leuke dingen doen en dat doet me goed.
Thuis is een diverse plek, inclusie staat hoog op de agenda. Er worden culturele activiteiten georganiseerd, maatschappelijke projecten in de stad ondersteund, en met een goed idee kun je hier altijd terecht. Mijn eigen werkzaamheden zijn ook uiteenlopend: ik ontvang graag bezoekers als host, help bij de administratie en vind het heerlijk creatieve workshops te begeleiden.
Fred
In 1982, toen er nog geen Tinder of überhaupt internet bestond, kreeg ik via een oproep in de krant contact met een dame in Wageningen. Na wat brieven heen en weer en een ontmoeting, was het aan. Een jaar later woonden we samen in Wageningen.
Door mijn vrouw werd ik lid van het Humanistisch Verbond. Om nieuwe en betrokken leden te werven, organiseerde we een ledenbijeenkomst. Hieruit bleek dat er belangstelling was voor een filosofiecafé. Na een maand was ik van de zeven organisatoren de enige die bleef. Zo werd ik de spil van de organisatie.
We begonnen met een paar mensen in een café aan de Markt; tegenwoordig ontvangen we iedere maand 20 à 30 mensen bij Thuis. Vorig jaar hebben we het 100e filosofiecafé gehouden.
Naast het filosofiecafé, help ik graag mee met het inrichten van de ruimtes in Thuis. Van huis uit ben ik namelijk architect dus heb ik veel ervaring met plattegronden en bouwconstructies.
Nadat ik een tijd in de informatica had gewerkt, zette ik in Wageningen mijn eigen architectenbureau op. Ik merkte dat ik het tekenen miste.
Ondanks dat het merendeel van mijn leeftijdsgenoten intussen met pensioen is, werk ik nog steeds graag. Het aantal projecten neemt af zoals een stroom die steeds meer gaat druppelen. Ik wacht tot de laatste druppel gevallen is. Of ik die op wil vangen, is nog de vraag.