Thuismakers
Jaren geleden werkte Tutku en ik samen bij een café in de stad. Op een bewuste dag, kwam ze daar met een paar vriendinnen euforisch het terras op: 'We hebben een pand!'. Ze vertelden me over het concept van Thuis en ik was meteen enthousiast. Zo werd ik tijdens het schrijven van mijn thesis een graag geziene gast en werd ik ook betrokken als host.
Begin 2021 kreeg ik meerdere keren de tekst: 'er is een vacature bij Thuis, ze zoeken jou!' doorgestuurd. Niet alleen de vacature vond ik fantastisch, maar ook mijn ervaring met de fijne werksfeer bij Thuis zorgde ervoor dat ik solliciteerde. Dit bleek een erg goed besluit.
Ik ben meestal één van de eerste op kantoor. Wanneer mijn collega's langzaam binnen druppelen, staat de grote pot koffie al klaar. In mij schuilt nog steeds de horecamedewerker.
Naast het zetten van koffie, houd ik me bij Thuis voornamelijk bezig met 'Wageningen Doet', waarin ik samen met mijn collega's burgerinitiatieven ondersteun om zo cohesie in Wageningen te versterken. Wageningse inwoners en organisaties ondersteunen en constructief te begeleiden om hun initiatieven in werkelijkheid om te zetten, daar word ik blij van. Op deze manier blijft het echt hun project en geeft het afronden extra voldoening.
Een paar jaar geleden las ik een krantenartikel over Thuis. Ik zocht een plek in Wageningen om mensen te ontmoeten of gewoon rustig een boek te lezen. Vijf jaar zijn verstreken en ik ben hier nog steeds een vaste klant. Thuis bleek een plek te zijn waar ik mezelf kan zijn.
Computers beheren, een radiozender uitzenden, presentator zijn of meehelpen op de boekenmarkt: ik heb de afgelopen jaren allerlei taken op me genomen. De verbinding met mensen was altijd het hoofddoel.
Dat geldt ook voor mijn werk op de boekenmarkt. Koffie zetten en een praatje maken met bezoekers; dit zijn de dingen die ik graag doe.
Eerlijk gezegd hou ik niet eens van boeken!
Samen met twaalf anderen, zong ik iedere drie weken heel hard en met veel plezier bij een internationaal vrouwenkoor. We repeteerden om de beurt bij elkaar thuis. Je kan je voorstellen dat dit geen ideale situatie is: dertien zingenden vrouwen in een appartement inclusief partner, kinderen, huisdieren etc.
Daarom gingen we opzoek naar een alternatief en zo vonden we Thuis. De tegenprestatie van het gebruiken van de ruimte hoefde geen bedrag in euro's, maar kon ook iets praktisch zijn. Zo ben ik creatieve workshops gaan organiseren en werd ik deel van het Hostteam. Zelfs na het stoppen met het koor, bleef ik een betrokken vrijwilliger.
Toen Thuis door de lockdown dicht moest was ik bang en verdrietig. Ik snapte niet wat er gebeurde.
Mijn kinderen wonen op zichzelf en ik voelde me vaak alleen. Er waren dagen dat ik met niemand praatte. Thuis gaf mij hoop in die eenzame periode: er werd een belpiramide georganiseerd waardoor je iedere dag iemand spreekt en er werd online vergaderd.
Hierdoor ging ik steeds meer ondernemen en leuke dingen doen en dat doet me goed.
Thuis is een diverse plek, inclusie staat hoog op de agenda. Er worden culturele activiteiten georganiseerd, maatschappelijke projecten in de stad ondersteund, en met een goed idee kun je hier altijd terecht. Mijn eigen werkzaamheden zijn ook uiteenlopend: ik ontvang graag bezoekers als host, help bij de administratie en vind het heerlijk creatieve workshops te begeleiden.
In 1982, toen er nog geen Tinder of überhaupt internet bestond, kreeg ik via een oproep in de krant contact met een dame in Wageningen. Na wat brieven heen en weer en een ontmoeting, was het aan. Een jaar later woonden we samen in Wageningen.
Door mijn vrouw werd ik lid van het Humanistisch Verbond. Om nieuwe en betrokken leden te werven, organiseerde we een ledenbijeenkomst. Hieruit bleek dat er belangstelling was voor een filosofiecafé. Na een maand was ik van de zeven organisatoren de enige die bleef. Zo werd ik de spil van de organisatie.
We begonnen met een paar mensen in een café aan de Markt; tegenwoordig ontvangen we iedere maand 20 à 30 mensen bij Thuis. Vorig jaar hebben we het 100e filosofiecafé gehouden.
Naast het filosofiecafé, help ik graag mee met het inrichten van de ruimtes in Thuis. Van huis uit ben ik namelijk architect dus heb ik veel ervaring met plattegronden en bouwconstructies.
Nadat ik een tijd in de informatica had gewerkt, zette ik in Wageningen mijn eigen architectenbureau op. Ik merkte dat ik het tekenen miste.
Ondanks dat het merendeel van mijn leeftijdsgenoten intussen met pensioen is, werk ik nog steeds graag. Het aantal projecten neemt af zoals een stroom die steeds meer gaat druppelen. Ik wacht tot de laatste druppel gevallen is. Of ik die op wil vangen, is nog de vraag.
Bij Thuis kom je verschillende mensen tegen en dat vind ik hartstikke leuk. Hier kom ik mensen tegen die ik in mijn dagelijks leven normaal niet tegen zou komen. Voor mij is het vooral leuk om met de jongere generatie een praatje te maken, want mijn omgeving bestaat voornamelijk uit ouderen.
2.5 jaar geleden ben ik bij Thuis gekomen door een vacature voor host. Als host zorg ik ervoor dat er geen gekkigheid gebeurt, open ik de deuren en zet ik koffie. En dit doe ik nog altijd met veel plezier. Ik ben altijd een punctueel persoon geweest, maar bij Thuis heb ik geleerd dat wanneer de regels niet gevolgd worden, dat dit niet betekent dat het fout zou gaan. Soms moet ik daar nog wel aan wennen.
Het mooie aan Thuis is dat je hier spontaan dingen kunt doen, er wordt daar niet moeilijk over gedaan. Je kunt besluiten om wel of niet mee te doen en je inbreng wordt hier altijd meegenomen! Ook even langskomen voor de koffie is een mogelijkheid. Thuis zorgt voor zoveel mogelijkheden, we vinden altijd wel een weg om te zorgen dat iedereen zich thuis voelt.
Naast host kook ik ook (bijna) elke donderdag op locatie. Ik bereid dan in de middag een lunch voor de mensen die dan aanwezig zijn. Het principe is heel gemakkelijk: schep op, ga zitten en ga met de mensen praten. Ik doe het voor de mensen, zodat ze met elkaar in contact kunnen komen en dat ze weten dat ze erbij horen!
En daarom zeg ik altijd: Thuis is een oplaadpunt. Ik krijg hier zoveel energie van en deze energie probeer ik terug te geven aan de bezoekers van Thuis!
Na mijn studie ben ik blijven hangen in Wageningen.
Interesse voor sport en voeding heb ik altijd al gehad. Dus toen ik mijn master voeding en gezondheid afrondde en wat werkervaring op had gedaan, besloot ik hier mijn eigen onderneming op te zetten: Clevermove. Hierbij combineer ik mijn kennis van voeding en sport in het geven van krachttraining aan mensen boven de 50.
Met voeding en training kan je topsporters sneller maken. Dat vind ik hartstikke interessant, maar het is niet maatschappelijk relevant. Iemand die tegen kwetsbaarheid aanzit kan binnen twaalf weken zichtbaar fitter en sterker worden. Mensen zijn zelf verbluft van hoeveel ze kunnen!
Iedere week ontvang ik rond de 25 mensen bij Thuis die samen komen sporten. Een belangrijke motivatie is de goede sfeer. Mensen voelen zich thuis bij mij en hier bij Thuis.
Kruisbestuiving tussen mijn onderneming en Thuis. Na het sporten blijven deelnemers voor een kopje koffie of sluiten aan bij de lunch. Als deelnemers hier bij een andere activiteit aansluiten en daardoor nieuwe mensen ontmoeten is dat natuurlijk fantastisch!
Duurzaamheid is geen onderwerp dat voor mij persoonlijk speelde. Maar sinds ik hier vrijwilliger ben, merk ik dat ik bewuster ben geworden over wat ik verbruik. Mijn huisgenoot heeft bijvoorbeeld zo'n netje voor groente en fruit ipv het plastic zakje in de supermarkt. Die neem ik wel eens stiekem mee!