Maak kennis met Elena: alleenstaande moeder in een turbulente omgeving
Achtergrondverhaal
Elena is een vastberaden en moedige vrouw, heeft in haar leven de nodige uitdagingen het hoofd geboden. Na het afronden van haar bachelor en master aan de Wageningen Universiteit, bevond ze zich in een moeilijke situatie: een scheiding met twee jonge kinderen (4 en 8 jaar oud) en instabiele inkomsten als zweminstructeur. Deze turbulentie bracht niet alleen emotionele last met zich mee, maar ook financiële druk.
De complexe dynamiek met haar ex-partner en haar onvoorspelbare werkschema maken het zorgen voor haar kinderen een ingewikkelde puzzel. Deze uitdagingen hebben haar beperkt tot maximaal twintig werkuren per week bij haar huidige baan, waardoor haar inkomen onder de 130% van het bijstandsniveau ligt. Elena is wel op zoek naar ander werk en heeft ook vertrouwen dat dit wel gaat lukken.
Bij de verhuizing kwamen veel extra kosten kijken, waarvoor Elena besloot bijzondere bijstand aan te vragen. "Ik wil bijzondere bijstand aanvragen en verder niets. Als ik dat heb kan ik van mijn spaargeld nog rondkomen tot ik een andere baan heb". Elena had nog € 4000 op haar Duitse bankrekening, maar daar wilde ze ook haarrijbewijs van betalen, omdat ze dat voor veel banen nodig heeft. Door dit spaargeld kreeg ze de bijzondere bijstand niet. "Toen kreeg ik het advies om bijstand aan te vragen".
Eigenlijk wilde Elena dat niet. "Als ik in de bijstand zit dan heb ik het gevoel dat ik helemaal wordt gecontroleerd en ik moet doen wat zij zeggen. Van Duitsland weet ik, dan wordt je echt niet leuk behandeld. Ik heb er geen zin in dat er regelmatig iemand op mijn rekening kijkt en dat ik dan elke euro moet verklaren."
Uiteindelijk zag ze gezien haar situatie toch geen andere optie en besloot de bijstandsuitkering aan te vragen. Er werd veel informatie van haar gevraagd en ze moest alimentatie aan haar ex-partner vragen. Dat zag Elena gezien haar slechte contact met hem niet zitten. "Ik heb geen zin in het gedoe. Ik ben verhuisd omdat ik geen drama wilde hebben. Als de gemeente dan weer contact met hem opneemt, dan is hij weer boos op mij, dan gaat hij nog minder met de kinderen doen en dan heb ik nog meer problemen met mijn baan." Elena besloot daarom de aanvraag stop te zetten.
Elena had een financiële meevaller waardoor ze even vooruit kon. Maar na een maand realiseerde ze zich dat ze de uitkering toch nodig had om rond te kunnen komen. Om de bijstandsuitkering aan te vragen moest ze alles opnieuw aanleveren. Dit keer had ze gedoe met het krijgen van afschriften van haar Duitse bankrekening bovenop het probleem met de alimentatie.
Het contact met de inkomensconsulent was zakelijk, maar heeft Elena wel als prettig ervaren. De tweede afspraak was met een jobcoach. "Door de jobcoach heb ik me echt heel naar behandeld gevoeld. Hij vroeg niet eens: wat kun jij, wat heb je geleerd, wat zou je graag willen. Uit het gesprek bleek dat hij niet wist dat ik al een baan heb en hij niet eens mijn cv had bekeken."
Elena kreeg van de jobcoach de tip om te gaan werken in de Thuiszorg, waar ze minder zou verdienen dan met haar huidige baan als zweminstructeur. Elena wil heel graag werken en keek uit naar de ondersteuning die ze van haar jobcoach zou krijgen. Ze was dan ook diep teleurgesteld dat ze deze hulp niet kreeg. Opnieuw besloot Elena haar aanvraag te stoppen. Nu gaat ze de kwijtschelding en het Ik doe Mee-fonds aanvragen.